maandag 30 november 2009

Lange afstandsvluchten, niks voor mij

Ben net terug van Zuid-Afrika, zo'n 12 uur verwijderd van Londen, wat toch ook op 'n uurtje vliegen van Brussel ligt.

De vakantie was zonder tegenspreken geweldig. Alleen het vliegen is er aan zo'n reis teveel aan, vind ik. Want nee, ik ben echt niet gemaakt om lang in een vliegtuig te zitten.

Veel plaats krijg je niet. In tegendeel zelfs: je weet plots hoe een haring zich in zijn ton voelt. Zittend slapen? Nooit mijn expertise geweest. Toch een poging ondernemen om enigszins plat te gaan liggen? No way, onmogelijk.


Filmpje kijken dan maar? Jazeker, keuze genoeg op onze British Airwaysvlucht. Alleen... erg groot is je schermpje niet. Gelukkig maar dat je er op slechts een tiental centimeter van verwijderd zit, zeker als de persoon voor jou zijn/haar zetel zo plat mogelijk heeft gelegd.

Dat maakt eten ook erg handig trouwens. Om van het halfwarme kostje zelf nog maar te zwijgen. (Ja, laat ons daar vooral over zwijgen...)


Het kan naar verluidt ook anders, zoals blijkt uit bovenstaande en onderstaande foto's. Je hebt first class...


Business class...


... and beyond!

Spijtig genoeg zijn bovenstaande luxecondities voor een gewone werkmens (waaronder ik mezelf reken) redelijk "zotte kosten". Zonder al teveel morren laten we ons dus insnoeren, met 10 netjes op een rij, huilende kinderen op de achtergrond, het snurken van die zweterige vent voor je zoveel mogelijk negerend, denkend aan de vakantie die komen zal of zopas voorbijgevlogen is.

En telkens denken we: dit nooit meer, lange afstandsvluchten zijn niks voor mij. Maar telkens weer kriebelt het toch weer om te vertrekken, voor alweer een prachtige reiservaring, ergens ver... ver weg.

Geen idee waar we volgende keer naartoe gaan. Voorlopig toch niet... :-)

Geen opmerkingen: